قرار است به دستور عمه جانم اینها، برویم خرید نوروزی. برای همین هم پرسیدیم چی بخریم عمه جان؟ جواب فرمودند: آجیل!
مطلب را که گرفتیم قرار شده یک روزی را توی این هفته شال و کلاه کنیم بریم برای خرید آجیل نوروزی. اما از کجا بخریم؟ کجا ارزانتر است؟ کجا ترافیک کمتری دارد؟ با چی برویم؟ الگانس مان را از پارکینگ در بیاوریم؟ یا با موتور گازی آقاجانمان برویم؟ اصلا پیاده می رویم که هوایی هم خورده باشیم. اما چه ساعتی برویم؟ همان عصر باشد خوب است. مردم هم عصرها بیرون می آیند. اصلا بهتر هم است. آدم تک و تنها برود خرید؛ اصلا حال نمی دهد. آنهم خرید نوروزی. آنهم آجیل نوروزی! اصلا الان مردم همه چیز دارند؛ فقط مانده آجیل شان را بخرند. حالا داریم چرتکه می اندازیم که چه روزی برویم؟ شنبه؟ نه روز تعطیلی یهودی هاست. ممکن است دلخور بشوند. یک شنبه هم که برادران ارمنی مان، جمعه گرفته اند. می ماند دوشنبه و سه شنبه. همین طور الک دولک میکنیم؛ می افتد سه شنبه. پس ما سه شنبه حوالی 5عصر از میدان امام حسین، پیاده، آرام آرام راه می افتیم به سمت میدان آزادی. ببینیم کجا آجیل خوب دارد توی این مسیر. بخریم.
بلکه این عمه جانمان دست از سرمان بردارد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر