صدراعظم آلمان در موضع‌‌گیری خود نسبت به کشته‌شدن بن‌لادن گفته بود: «از توفیق در کشتن بن‌لادن مسرورم».
این گفته بلافاصله مورد بحث و انتقادهای شدید قرارگرفت [خب٬ تا این‌جا نتیجه می‌گیریم که از لحاظ حساسیت٬ روشنفکران آلمانی با هم‌کاران ایرانی‌خود فرق می‌کنند]. و مرکل را مجبور به واکنش کرد. شادی او نه به خاطر مرگ بن‌لادن٬ بلکه از امنیت جهان بدون بن‌لادن است. سخنگوی دولت وی گفته است: «انگیزه شادمانی او بر اساس این فکر بود که این مَرد [بن‌لادن] دیگر خطری ندارد. و این امیدواری که زندگی جهان کمی مطمئن‌تر شود» (+).
اگر این واقعه را با واقعیت جمع کثیری از آمریکایی‌ها که پس از اعلام توفیق کماندوها در "شکار" بن‌لادن به جشن و شادمانی پرداختند مقایسه کنیم٬ متوجه می‌شویم که آلمانی‌ها با آمریکایی‌ها هم فرق می‌کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر