من فکر می کنم اگر امروز بود، مسلمآ برای 22 خرداد برنامه‌ای اعلام می‌کرد. و حتما هم بگونه‌ای کارش را انجام نمی‌داد که ماجراجویانه باشد.
نگاهی می کنیم به اوضاع کشورهای اسلامی. حقیقت است که اوضاع لیبی اگر چه وخیم است، اما رو به بهبودی است. مبارزان آن امید دارند به زودی بساط دیکتاتور کشورشان را برخواهند چید. یمنی‌ها هم می‌دانند اگرچه حمایت آمریکا مانند حمایتی نبود که از قیام مردم مصر کردند؛ اما بالاخره بساط علی عبدالله هم رو به تمامی است.
حقیقت است که قیام مردم بحرین هم با سرکوب و اعدام و فشار شدید و ساخت و پاخت با قدرت‌ها، سخت شده است. و چه بسا آنها مجبور شوند حالا حالاها از انقلاب‌شان چشم‌پوشی کنند. و واضح است کمک سعودی‌ها به حاکم بحرین برای آن است که موج قیام‌های مردمی در همین بحرین متوقف شود و به دیگر شیخ نشین ها تسری نیابد.
ما اگر با حضور نیروهای لبنانی در سرکوب سال 88 مخالف بودیم؛ و تلخی آن را در سی خرداد چشیدیم؛ پس باید مخالف حضور خارجی‌های سعودی در کتک زدن زن و مرد بحرینی باشیم.
و اگر یادمان باشد این بحرین به حکم همه‌پرسی و رای مردم بود که از شاهنشاهی ایران جدا شد؛ پس واضح است که الان هم باید به رای مردم احترام گذاشته شود. و یک پادشاهی دیگر توان این را نداشته باشد که با اعزام نیروی نظامی به این کشور؛ آن دیار را در تیول خود درآورد.
واضح است که از نظر ما سبزها؛ حضور نیروهای سعودی در بحرین، یک خط قرمز است. سعودی‌ها می خواهند بگویند همه چیز را در کنترل دارند و حالا حالاها هیچ نیرویی نمی تواند بساط دیکتاتوری آنها را در عربستان با خطر مواجه کند.
اگر بتوانیم بپذیریم که شاه ایران هم مانند سعودی‌ها، هم پادشاه بود و هم ثروتمند؛ پس باید بپذیریم می تواند دوران لابی نفتی سعودی‌ها هم پایانی داشته باشد. و دوران حمایت بی قید و شرط آمریکا از آنها هم تمام شود.
بنابر همه این مقدمه؛ من (با توجه به خدا) برنامه ای را برای روزهای آینده جنبش سبز اعلام می کنم.
روز 22 خرداد، سبزها برنامه‌ای را اعلام کنند که همگی در جلوی سفارت بحرین تجمع کنیم. و نسبت به حاکم دیکتاتور و خونریز آن کشور اعتراض کنیم.
1- شعارهای مطرح در این تجمع، فقط و فقط رو به حاکم بحرین باید باشد. همانند: «الموت لدیکتاتور» و «الله اکبر» و «مرگ بر دیکتاتور» و «Al'Khalifeh Must Leave».
2- نظم تجمع باید از سوی برخی داوطلبان سبز، تامین شود. هیچ حرکت اضافی یا شعار افراطی نباید سر داده شود. جنبش باید ثابت کند توان اداره تجمعات خودش را دارد. و همچنین باید بداند برخی نیروهای اطلاعاتی نهادهای مختلف وظیفه دارند نفوذ کنند و با حرکت‌های مختلف، بدنامی جنبش را ایجاد کنند. یادمان هست که در سی خرداد برخی‌ها که شیشه بانکها را می شکستند؛ بعدا مشخص شد از نیروهای اطلاعات نیروی انتظامی بودند. بنابراین ممکن است برخی بیایند و در وسط تجمع، مثلا شعار علیه مقامات ایران سر دهند. خود مردم سبز توی دهان آنها بزنند.
3- استفاده از بنرهای مختلف باید مورد توجه قرار گیرد. یعنی وقتی تجمع به مقدار قابل قبولی رسید؛ و جمعیت آنقدر شد که بتواند بایستد؛ باید این بنرهای از قبل آماده شده بلند شود. که همان شعارهای مقبول جنبش برای این روز خواهد بود.
4- استفاده کامل از نماد سبز؛ همانند پرچمهای بزرگ سبز شبیه تجمع 28 خرداد میدان توپخانه، توصیه می شود. همچنین بعد از تشکیل هسته‌ی اصلی تجمع، استفاده از نمادهای سبز انفرادی هم توصیه می شود. مچبند و پیشانی بند و شال سبز برای این لحظات آماده باشد.
5- گروهی باید مسوول تدارکات باشد. این داوطلبان باید همان اقلام انفرادی سبز را آماده کرده باشند و با خود بیاورند و البته مخفی کنند. در زمان مناسب، شروع کنند به توزیع آنها.
6- برخی باید داوطلب ثبت تصاویر باشند. آنها باید با دوربین‌های مناسب و با کمی هم خطر کردن؛ همه لحظات ناب تجمع را ثبت کنند. اندکی برنامه ریزی قبلی؛ و به خاطر داشتن قبلی مکان مناسب برای تصویر‌برداری؛ می تواند بسیار مفید باشد.
7- همه باید متوجه باشند تجمع به درگیری کشیده نشود. بطور کاملا واضحی ما نمی‌خواهیم درگیری‌ها به مردم لطمه وارد کند. نمی‌خواهیم دیگر بازداشتی و شکنجه، در پی اقدامات مردمی باشد. بطور کاملا واضحی از درگیری و از هرگونه حرکت افراطی باید پرهیز شود. همه متوجه باشند که حرکات افراطی در این مرحله، یک خیانت است.
8- همه باید مراقب باشند با تذکر برخی از داوطلبان سبز که به آنها یادآوری می کنند از فلان مکان رد نشوند؛ یا به فلان کلانتری نزدیک نشوند؛ یا اینجا شعار ندهند؛ توجه کنند. یادمان باشد گاهی شجاعت، به معنای انجام ندادن کارهایی است.
9- همه در سر موقعی که به آنها گفته خواهد شد؛ متفرق شوند. وقتی دوستان شما که در سر چهارراهی ایستاده‌اند و ساعت 6 عصر است و به شما یادآوری می کنند پرچم‌ها را جمع‌آوری کنید و متفرق شوید؛ بخاطر آن است که می‌دانند در چهارراه بعدی نیروهای امنیتی مستقرند و آماده‌اند که سرکوب را شروع کنند. اما وقتی آنها ببینند شما با برنامه قبلی در حال متفرق شدن هستید؛ حتی اگر آماده شروع سرکوب هم باشند، عقل به آنها حکم می کند اندکی صبر کنند. و بعد هم از حمله منصرف خواهند شد. یادمان باشد نبودن سرکوب در این تجمع؛ برای ما یک پیروزی است.
شجاعت است و عقل به ما حکم می کند جنبش سبزمان را رها نکنیم. اما باید عاقلانه و با توجه به فرصت‌ها حرکت کرد. و وقتی در جنوب کشورمان یک سری انسان، برای آزادی دارند فریاد می کشند و هزینه می دهند؛ ما وظیفه داریم برای کمک به آنها حرکت کنیم.
کمک به بحرینی‌ها همچون کمک به مصری‌ها و یمنی‌ها و سوری‌ها است. و اگرچه ما خودمان دربندیم؛ اما کمک کردن، باز هم وظیفه‌ی جوانمردانه ماست.
یادمان نرود همه این ملت‌های قیام‌کننده‌ی امروز، از ما بود که آموختند می توان با وسایل روز دنیا در برابر دیکتاتورها قیام کرد. گاهی پیروز شد و گاه شکست خورد. اما همیشه، شجاع در خاطرها ماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر