برخی ها سایت بالاترین را خیلی پربازدید می دانند. و جایگاه زیادی برای آن قائلند.
من اصولا به دموکراسی چندان معتقد نیستم! و عقیده ندارم هر چیزی که زیاد طرفدار داشته باشد؛ خوب هم هست. و باید قبولش کرد.
می تواند یک سایت یا وبلاگ واقعا مطالب خوبی داشته باشد؛ اما بازدید چندانی نداشته باشد. و می توان یک سایت داشته باشیم به شدت مزخرف، که هزاران بازدید داشته باشد. اما این بازدید؛ به هیچ عنوان تعریف کننده خوب و بد بودن نمی شود.
مثلا من مطالب بالاترین را که می خوانم، به جرات می توانم بگویم هیچ مقاله ی مفیدی در آن بازنشر نمی شود. اندکی فایده خبررسانی دارد این سایت که آنهم در مرتبه ی بعدی قرار میگرید در مقایسه با سایت های خبری. یعنی اگر کسی مشترک سایت های خاص و معتبر خبری باشد؛ مسلما اخبار را زودتر و البته مطمئن تر از سایتی مانند بالاترین دریافت خواهد کرد.
ناچاریم بپذیریم بالاترین؛ به یک سایت فحاش تبدیل شده است. و این فحاشی گاهی به اهانت های عمیق به پیشوایان دینی می رسد.
من می توانم قبول کنم کسانی مثلا امام جواد را قبول نداشته باشند و او را امام و پیشوای خود ندانند. اما نمی توانم اهانت را به کسی تحمل کنم که به هر حال در نزد انسانهای بسیاری، محترم است.
اما گویی کسانی نمی توانند تاب بیاورند که اصولا کسی محترم باشد! در منطق این افراد؛ باید بتوان به همه فحش داد! لابد این هم یکی از قرائت های آزادی و دموکراسی است! همه باید محکوم شوند! همه باید له شوند! تا بلکه برخی افراد بتوانند نفرت درونشان و شخصیت لات گون و پَست شان را ارضاء کنند.
گرچه با کمی پیگیری این فحش نامه ها، به راحتی می توان فهمید کسانی اصل آن مطالب را انشاء می کنند؛ که متاسفانه گرفتار مشکلات شدید اخلاقی هستند. و گاه بعد از یک مَست کردن و یا رفتار شدید -و مسلما نامشروع- جنسی است که پشت کیبورد می نشینند.
من به راحتی به این افراد می گویم، این لحن سخن گفتن؛ فقط نفرت و انزجار تولید خواهد کرد. ما نه امروز؛ نه روزی که قیام مردمی در ایران پیروز شود؛ نمی خواهیم که امثال شما بر صدر امور بنشینید. و شب و روز فحش های رکیک به این و آن بدهید.
همیشه باید حرمت محترمین حفظ شود. ضمن اینکه همه آزادند که هر کسی را که خواستند به عنوان پیشوای خود برگزینند. و البته نقد و گفتار از منش هر کسی آزاد است.
مسلم است من این حرف را در مورد همه محترمین می زنم. و محکوم کردن فحاشی را در مورد هر کسی بیان می کنم. حتی در مواقع زیادی کسانی را که به پیشوایان اهل سنت فحاشی می کردند؛ به شدت نهی کرده ام و هزینه ها در این میان داده ام.
اصولا قبول نداشتن کسی یا تفکری نباید به وادی بی ادبی و فحاشی برسد.
وگرنه شما چه فرق دارید با سعید تاجیک و فحاش های لات هیات رزمندگان؟
بگذریم که برخی ها اصلا نمی خواهند با کسی فرق داشته باشند! فحاش هستند و تا آخر باقی خواهند ماند! امثال چنین افرادی؛ اگر هم به قدرت برسند باید سالها تلاش کنیم تا در برابرشان انقلاب کنیم!
اصولا همین که اینها امروز در گوشه ای خزیده اند؛ خودش یک پیروزی است!
خدا را شکر!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر