چرا واقعا؟
چرا سوری ها این طور می ایستند و کشته می شوند و باز هم می ایستند؟
راستی چرا ما بعد از آن کشتار ماه بعد از انتخابات؛ سرد شدیم؟ خشم مان کم شد؟ و نشستیم؟ چرا ادامه ندادیم؟
چرا با اینکه کشتند؛ نایستادیم؟
از اشتباهات گذشته باید درس گرفت. ببینیم که دیکتاتورهای دیگر هم وحشی اند. آدم می کشند. اما مردم آنجا با اینکه کشته می شوند؛ از پا نمی نشینند.
بار آینده؛ دیگر ننشینیم. حتی اگر بمیریم.
مرد و مردانه، ایستاده بمیریم.
اما ننشینیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر