رهبرا!...
شما تنها رهبر معظم انقلاب در دنیا نیستید. قذافی هم رهبر معظم انقلاب لیبی است. صدام هم رییس شورای فرماندهی انقلاب عراق بود. بشار اسد هم با همه دیلاقی، رهبر انقلاب و شورای فرماندهی انقلاب سوریه است. یا همین مبارک خودمان! و به تعبیر شما، نامبارک الدنگ! او هم فرمانده کل انقلاب مصر بود! پس می‌بینید شما تنها مقام معظم دنیا نیستید. حتی فکر کنم رییس جمهور آمریکا هم اگر خوب قوانین‌شان را بگردیم؛ رهبر معظم انقلاب آمریکا باشد! قبول ندارید؟ برویم بگردیم؟ تازه ما فکر می‌کنیم ملکه الیزابت هم رهبر معظم انقلاب انگلیس باشد! البته تعبیر درست‌ترش این است: رهبر معظم انقلاب بریتانیا!.. که تازه سربازان بریتانیایی به سرش قسم هم می‌خورند! در حالیکه کسی به سر شما قسم نمی‌خورد! مثلا می‌گویند: باز کنید به نام ملکه بریتانیا!
رهبرا!
پس مشکل ما و شما این نیست که شما یک مقام خاصی برای خودتان قائل هستید. بلکه مشکل این است که: صدام رفت! مبارک هم رفت. قذافی هم تقریبا نصفش رفته است. علی عبدالله هم رفته تا برگردد. اما شما 22 سال است همچنان مانده‌اید. و معلوم نیست بیست و چند سال دیگر هم قصد دارید بمانید. حتی امام خمینی هم با همه جلال و جبروت؛ فقط 10 سال دیکتاتور ایران بود. اما شما ول‌کن نیستید که!
مشکل این است که حد خودتان را فراموش کرده‌اید. و با اینکه می‌دانید در کشور، کسی شما را نمی‌خواهد؛ و فقط این دارودسته منصور ارضی و جوجه‌هایش مانده‌اند که هنوز عربده می‌کشند: رهبر رهبر!.. و حتی می‌دانید این عربده‌کشی هم بخاطر زنانی است که خود شما در اختیار اینها می‌گذارید تا جزء سگ‌های شما باقی بمانند؛ اما هنوز هم می‌خواهید همه چیز را توی مشت‌تان نگه دارید. و از تملق‌های مصنوعی اطرافیان‌تان لذت ببرید.
رهبرا!
باور کنید اوضاع همین طور نمی‌ماند. درست است که می‌گویید انقلاب اسلامی همیشه در برابر توطئه دشمنان، محکم مانده است. درست است که می‌گویید نظام همیشه دشمنانش را مجازات کرده است. اما باور کنید این حرف‌ها را مبارک و صدام و قذافی هم می‌گفتند. خیلی کوبنده‌تر از شما هم می‌گفتند. اما خب، نظامشان نماند. خودشان هم نماندند. چشم ها را خوب باز کنید. ببینید رفتند!
آخر مگر شما خدایید که همیشه بمانید؟ واقعا مگر شما کی هستید؟ که خیال کنید همه باید بروند و شما باید بمانید؟
تنها مقامی که می‌توان برای شما قائل شد، دیکتاتور است. و همانطور که می‌بینید اینها که دارند می‌روند؛ همه دیکتاتورهای قهاری هستند. شاید خیلی بیشتر از شما هم عرضه داشتند. اما ارباب کل همه دیکتاتورها اعلام کرده برای طرح جدیدش در خاورمیانه، می‌خواهد دیکتاتورها را بازنشسته کند. خب، شما مگر دیکتاتور نیستید؟ باید بازنشسته شوید دیگر! این را ما که نمی‌گوییم. ارباب خودتان می‌گوید. همان که نائب برحقش هستید. همان که توی واشنگتن است!
رهبرا!
تا بوده و بوده، دنیا همین بوده. به کسی وفا نمی‌کند. شما هم زیاد از این قرص‌های آبی نخورید. کم کم اثرش را از دست می‌دهد. آنوقت مجبور می‌شوید بروید از آن قرص‌های قرمز بخورید. و یک وقت خدای ناکرده خجسته خانم بیوه می‌شوند.
خاک به گورم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر