عجیب بود و حیرت‌آور!
وقتی مبارک در بیست دوم بهمن ماه سال پیش سقوط کرد. این همزمانی با سقوط شاه ایران حیرت‌آور بود.
وقتی دستگاه دروغ‌پردازی ایران شروع کرد به ادعای الهام گرفتن انقلاب مصر از انقلاب ایران؛ این حرف آنقدر مضحکه به نظر آمد که خیلی زود، فعالان سیاسی و اجتماعی واکنش نشان دادند. آنها بلافاصله گفتند انقلاب مصر از قیام سبز مردم در دو سال پیش الهام گرفته، نه از انقلابی در سی و دو سال پیش!
حقیقت این است که هر دو سوی ماجرا راست می‌گفتند. البته به زبان خودشان!
جنبش سبز راست می گفت. چرا که الهام گرفتن از چیزی مربوط به 32 سال پیش‌اش، تنها جوکی بیمزه می تواند باشد.
اما صداسیما هم پر بیراه نمی گفت. چرا که شباهت انقلاب مصر با انقلاب 57 ایران کم نیست.
شاید کسانی که انقلاب اخیر مصر را سامان دادند؛ عمدی داشتند در زمان پیروزی آن؛ روزی که مبارک از قدرت کنار رفت.
اما بحث، الهام گرفتن نیست. چرا همان‌قدر که مردم مصر در انقلاب اخیرشان کارهای نبودند؛ مردم ایران هم در حوادث سال 57 چندان کارهای نبودند!
مردم ایران که یادشان نرفته چطور خود رژیم شاه از اواخر سال 56 همه کار می‌کرد تا مردم به انقلاب کردن تشویق شوند. دقیقا مانند رژیم مبارک که همه کار کرد تا سرنگون شود. و این دقیقا همان همه کاری است که رژیم عبدالله صالح نکرد و روزها بعد از تظاهرات مردمی، در یمن باقی ماند.
حقیقت است که قضایا در ایران و مصر شباهتی عجیب و باورنکردنی به یکدیگر دارند.
هر دو انقلاب، در زمان روسای جنجالی دموکراتها بر آمریکا رخ داده است. این کارتر بود که شاه ایران را مجبور به آن کارهایی کرد که شاه در طول حکومت 25 ساله‌اش نکرده بود. و می دانست که نباید بکند. همان کارهایی که مبارک در طول حکومت سی ساله‌اش نکرده بود. اما رییس جمهور دموکرات و جنجالی اخیر آمریکا می‌خواست که او بکند. مبارک هم کرد و سرنگون شد! مانند شاه ایران!
واضح است تظاهرات مردمی، آن هم در اندازه‌های دویست هزار نفری مردم قاهره اگر توان سرنگونی مبارک را داشت؛ مبارک سی سال باقی نمی ماند! همچنان که مردم تهران در سال 88 در اندازه‌های ده برابری آن تظاهرات را کردند، اما دیکتاتور ایران خم هم به ابرو نیاورد. و از رزمایش سی خرداد، احساس شعف و شادمانی هم کرد! چرا که از طرف آمریکا فرمانی لازم‌الاجرا برایش نیامده بود که باید کارهای خاصی بکند! همان فرمان‌هایی که اتفاقا برای دیکتاتور قاهره آمده بود!
واقعیت دارد، اگر چه دوست داریم نپذیریم، اما هر دو انقلاب 57 ایران و سال گذشته در مصر، از عمق وجود آمریکایی بوده است. هر دو، در راستای سیاستهای آمریکا بوده است. و آمریکا از هر دو، انتظار منافع شدید جهانی را داشته و دارد.
آنچه مردم ایران پس از انقلاب 57 به دست آوردند؛ جنگ بود و فقر بود و از دست دادن رفاه نفتی. فساد و فحشاء بود در اندازه‌های ده‌ها برابر. جرم و جنایت در اندازه های ریودوژانیرو بود و هست. و از دست دادن احترام دیپلماتیک بین المللی بود و هست.
اما آنچه آمریکا از انقلاب 57 ایران به دست آورد، به وجود آوردن انقلابی‌های مذهبی بود که برای مدیریت جنگ سرد نیاز داشت. و دیدیم که با موفقیت به فروپاشی ابرقدرت انقلابی دنیا یعنی شوروی انجامید. نظیر همان کاری را که آمریکا در اطراف ایران هم کرده بود و ثمره‌اش همین القاعده‌ای‌ها بودند. یعنی آفرینش انواع مختلف انقلابی‌های مذهبی، در برابر انقلابی‌های چپ و کمونیست.
حال آمریکا از انقلاب مصر چه اهدافی دارد؟
کاملا روشن نیست. اما باید اندازه‌های بزرگی باشد. چیزی در حد جمع کردن اسرائیل. یا تغییر برخی از نقشه‌های سیاسی منطقه. یا به وجود آوردن یک قطب جدید اقتصادی در خاورمیانه نظیر کاری که قبلا در شرق آسیا انجام داده بود.
به هر حال روشن است که انقلاب‌های اخیر خاورمیانه، بیشتر از همه برای آمریکا نفع دارد؛ و کمتر از همه برای مردم این کشورها. همچنان که در انقلاب 57 ایران رخ داد.
پس ای بدخواهان دنیا و ای ناباوران عالم! باری دیگر به مقام معظم رهبری ایمان بیاورید و اعتراف کنید که باز هم در برابر ایشان اشتباه کرده اید و اذعان کنید که رهبر فرزانه انقلاب راست گفتند وقتی در بهمن سال گذشته عربده کشیدند:
«انقلاب های منطقه الهام گرفته از انقلاب اسلامی ایران است»!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر