داشتم تلویزیون می دیدم. یک آقای کارشناس باشخصیتی آمده بود داشت قیام های مردمی خاورمیانه را تحلیل می کرد. می گفت: نگاه کنید! حوادث تونس عینا مثل زمان انقلاب 57 ما بود! همه چی اش!
من دیدم راست می گوید. حوادث تونس و اخیرا مصر و به زودی بعضی جاهای دیگر؛ هیچ شباهتی به ماجراهای سال 88 ما نداشت. الان مردم در مصر به خیابان آمده اند. با پلیس ضدشورش درگیر شده اند. جمعیت شان زیاد است. شعار می دهند. خواستار برچینی اصل نظام هستند. به شخص اول مملکت ناسزا می گویند. قرار های تظاهرات را در اینترنت می گذارند. و بخصوص از فیس بوک استفاده می کنند. اینها چه ربطی داشت به جنبش سبز در ایران؟ اصلا در ایران مگر از اینکارها می شد؟ هان؟
درایران چند نفر آمده بودند فتنه به پا کنند. اغتشاش کنند. کارهای بد کنند. همه محارب بودند. به قول وزیر کشور ما: هر کسی تظاهرات آرام بکند؛ محارب است و باید اعدام شود. اما مصری ها از این وزیر کشورها ندارند. مردم مصر هیچکدام هم محارب نیستند. کارشان هم فتنه نیست. اغتشاش هم به حساب نمی آید. کارهایشان کارهای بسیار خوبی است. و در برابر دیکتاتور است. قرآن هم بر سر نیزه نمی کنند. در برابر علی زمان هم نایستاند. با خدای متعال هم محاربه نکرده اند. یک مختصر شورشی کرده اند که خیلی شباهت دارد به جوانمردانی که در سال 57 انقلاب کردند.
اصلا چه ربطی دارند به فتنه گران از خدا بی خبری که جلوی ماموران خدوم و زحمت کش نیروی انتظامی ما ایستاده بودند و هدفشان شورش و بلوا در کشور و از بین بردن وحدت ملی و تمامیت ارضی مملکت بود؟
راستی یک چیزی یادم آمد. شاه هم در بحبوحه ی حوادی 57 یک بار آمد به تلویزیون؛ گفت: اینها که در خیابانها شورش و بلوا به پا می کنند؛ قصد دارند کشور را پاره پاره کنند؛ امنیت عمومی را از بین ببرند؛ تمامیت ارضی را له و لورده کنند.
به عبارتی می خواست بگوید: این قدر فتنه نکنید ای سران فتنه.
اما کسی حرفش را گوش نداد... انقلاب شد... شاه فرار کرد... بعد هم مُرد.
راستی؛ حوداث مصر و تونس هم عجب شباهتی دارد به انقلاب 57. اصلا هم به قیام مردمی 88 شبیه نیست.
گفته باشم که بدانید.
من دیدم راست می گوید. حوادث تونس و اخیرا مصر و به زودی بعضی جاهای دیگر؛ هیچ شباهتی به ماجراهای سال 88 ما نداشت. الان مردم در مصر به خیابان آمده اند. با پلیس ضدشورش درگیر شده اند. جمعیت شان زیاد است. شعار می دهند. خواستار برچینی اصل نظام هستند. به شخص اول مملکت ناسزا می گویند. قرار های تظاهرات را در اینترنت می گذارند. و بخصوص از فیس بوک استفاده می کنند. اینها چه ربطی داشت به جنبش سبز در ایران؟ اصلا در ایران مگر از اینکارها می شد؟ هان؟
درایران چند نفر آمده بودند فتنه به پا کنند. اغتشاش کنند. کارهای بد کنند. همه محارب بودند. به قول وزیر کشور ما: هر کسی تظاهرات آرام بکند؛ محارب است و باید اعدام شود. اما مصری ها از این وزیر کشورها ندارند. مردم مصر هیچکدام هم محارب نیستند. کارشان هم فتنه نیست. اغتشاش هم به حساب نمی آید. کارهایشان کارهای بسیار خوبی است. و در برابر دیکتاتور است. قرآن هم بر سر نیزه نمی کنند. در برابر علی زمان هم نایستاند. با خدای متعال هم محاربه نکرده اند. یک مختصر شورشی کرده اند که خیلی شباهت دارد به جوانمردانی که در سال 57 انقلاب کردند.
اصلا چه ربطی دارند به فتنه گران از خدا بی خبری که جلوی ماموران خدوم و زحمت کش نیروی انتظامی ما ایستاده بودند و هدفشان شورش و بلوا در کشور و از بین بردن وحدت ملی و تمامیت ارضی مملکت بود؟
راستی یک چیزی یادم آمد. شاه هم در بحبوحه ی حوادی 57 یک بار آمد به تلویزیون؛ گفت: اینها که در خیابانها شورش و بلوا به پا می کنند؛ قصد دارند کشور را پاره پاره کنند؛ امنیت عمومی را از بین ببرند؛ تمامیت ارضی را له و لورده کنند.
به عبارتی می خواست بگوید: این قدر فتنه نکنید ای سران فتنه.
اما کسی حرفش را گوش نداد... انقلاب شد... شاه فرار کرد... بعد هم مُرد.
راستی؛ حوداث مصر و تونس هم عجب شباهتی دارد به انقلاب 57. اصلا هم به قیام مردمی 88 شبیه نیست.
گفته باشم که بدانید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر